Biz öyle yaklaşık 1 saat falan oturduk ve garip ama sami abi ses etmedi. normalde çayı 5 dakika geç bitirsek kaytarmayın gelin diye bağırırdı ama o gün anlayış gösterdi. kızların da hiç gidesi yok gibiydi.o çay bardağına rağmen hallerinden memnun gözüküyolardı ama ben diken üstündeydim resmen. sami abi her ne kadar ses etmese de sürekli bizim tarafa gelip gitmeye başlayınca kızlar anlamış olucak ki biz kalkalım deyip ayağa kalktılar.Önce gizemle ardından Derin'le sarılıp vedalaştık.bir aylık özlemle Derin'e sarılmak değil baya baya içime atmak istiyodum ama basit bi sarılmayla yetinmek zorunda kaldım. gitmeden önce gizem o an duymak istediğim son soruyu sordu.sinan telefonun var mı ya sormayı unuttum ben sana konuşuruz ara sıra deyince daha da yerin dibine girdim beyler. şimdi kalkıp telefon almak için çalışıyorum zaten desem olmazdı.ben de yok ya çok işim olmuyo telefonla kullanmıyorum demekle yetindim.ya alsana bi tane falan diye ısrarlarına devam edince gülerek tamam alırım dedim. hesaplarıma göre aldığım haftalıkları hiç harcamasam bile doğru düzgün bi telefon almak için baya bi çalışmam lazımdı ama orda tamam ya alırım demiştim sanki çok param varmış gibi. onlar gidince koşarak içeri gittim ve işe koyuldum hemen. sami abi bıyık altından gülerek nerden bu argadaşlar sinan efendi dedi. bana hep sinan efendi diye seslenirdi ama o sesine verdiği tını beni baya utandırmıştı.ben öyle kem küm ederken sedat genç adam sami abi arkadaşlar nerdense nerden boşver sen dedi. onun da yüzünde aynı alaycı tavırı görünce sen de mi brütüs dercesine yüzüne baktım.biz öyle konuşurken çaycının çırağı boşları almaya geldi ve konu dağıldı bi şekilde.pis bardak olayından sonra kıl olduğum çırağa beni bu sefer beni kurtardığı için şükrediyodum.