Ertesi gün öğleden sonra şirkete gittim. Patrona sunum ekibinin başkanı olarak bir rapor verdim. Bu proje çok kritikti şirket için. Bir anda ülkenin 1 numarası olabilirdik. Bunun önemini bildiğimden patrona biraz da palavra sıkarak sunumu ve öngörülerimi anlattım. Patron severdi beni. Bu işi halledersem terfiye kesin gözüyle bakıyodum. O gün Damla'yla fazla görüşmedik. Gece mesajlaştık sadece. Ertesi gün sabah 7'de kapım çaldı. Ama deli gibi vuruyodu kim vuruyosa. Köşedeki sopayı elime alıp kapı gözünden baktım. Damla'ydı gelen. Bu saatte bu kızın ne işi vardı amk ? Ama heyecanlı görünüyodu güzelim benim. Sopayı yerime bıraktım. Kendime çeki düzen verip kapıyı açtım.

-Günaydın!! diyip boynuma sarıldı. Ben de boynunu öpüp günaydın dedim.

-Bugün beraber kahvaltı yapalım. dedi elindeki poşeti gösterip. Simit falan almıştı.

-Sen sofrayı kurup, çayı demleyip, simidime çikolata süreceksen olur dedim. "Hadi ordan" lafını beklerken "Hay hay efendim" diyip mutfaktaki maharetlerini sergiledi. Simidin yanında bi kıymalı yumurta yapmıştı ki parmaklarınızı yerdiniz be beyler. Kahvaltıdan sonra baba yadigarı Mercedes'i yıllar sonra çalıştırdım ve Damla'yla şirkete gittik...