artık ilişkimiz yeni bir boyut kazanmıştı. işin içine ilişki girince ister istemez daha bir bağlanıyor insan birbirine. neyse efendim, öss sonuçları açıklandı, bu kazandı ben kazanamadım haliyle. o da çok üzülmüştü ama ben ilk defa bu kadar pişmandım çalışmadığıma. seneye hazırlanacaktım tekrar kafaya koymuştum ama artık benden bir yıl üstteydi eda.o üniversiteliydi artık ve böyle düşünmek beni huzursuz ediyordu. ankarada bi üniversite kazanmıştı. hem ben istememiştim zaten başka şehri yazmasını hem de babası istememişti ki bu daha önemliydi tabi onun için. babası zaten kızından başka kimsesi olmayan biriydi.

benim kafa dank etmişti artık. ne yapıp edip kazanacaktım üniversiteyi. okullar açıldı. ben dershaneye eda okula. hiçbir zaman değişmedi eda. ne bana karşı değişti ne de kendisinde en ufak bir kendini beğenmişlik vardı. benim ailem onu, onun babası ve annesi de beni biliyordu artık. sık sık bize gelir, bana ders çalıştırırdı. bizimkilerde çok seviyordu onu çünkü beni adam etmişti resmen. sürekli ders çalışıyordum. derslerim daima kötüydü ve hiçbir temel olmadığı için baya zorlanıyordum. artık edayla olan muhabbetlerimiz tamamiyle derslerle alakalı olmuştu. o da anlıyordu tabi, onun üniversiteli olup benim olamamamı hazmedemediğimi ama yine de benden daha çok istiyordu üniversite okuyabilmemi. kız vize-final haftalarında bile bana ders çalıştırmaya gelirdi sık sık.

bunun üniversiteden arkadaşları ile de tanışmıştım tabi. erkeklerle arkadaşlık yapmasına kızıyordum ama yine de iyi arkadaşları vardı gerçekten ve ilk başlardaki huzursuzluğum yoktu. ne zaman boş vaktim olsa, edanın okuluna giderdim. güvenlikle bile ahbap olmuştum artık ve okula girmem de rahat oluyordu baya. herkes biliyordu edanın sevgilisi olduğumu ve işin aslı da, zaten bunun için boş bırakmıyordum okulunda edayı açıkçası

günler geldi geçti, birbirimize olan sevgimiz hiç değişmeden, onun desteği ve morali ile girdim bir kez daha sınava. puanlar açıklandı ve orta halli bi puan almıştım. ankarada devlet üniversitesi tutmuyordu ve ben özel yazmak istemiyordum. durumumuz iyi sayılır ama şimdi anlatsam baya uzun sürecek bir takım sebeplerden dolayı paralı bir okulda okumak istemiyordum. eda baya üzülmüştü bu duruma ama biliyor beni. kafaya koymuşum bi defa. düşündük nere yazalım nere yazalım. eskişehir ve kırıkkale yakın diye onlarda karar kıldık. son gün tercihlerde ne olduysa, dershanedeki hocam, bursalıdır kendisi, bursayı övdü övdü, bak belki gelir, yaz diye diye yazdırdı bursayı. edanın haberi bile yok. diyemedimde zaten. sonradan bi pişmanlık aldı beni ama iş işten geçti. artık bursa gelmesin diye dua etmekten başka yapacak bi şey yoktu.

sonuçlar bi açıklandı, ahanda bursa a**. eda arıyor açmıyorum. bahane düşünüyorum. demeyecekmi a** bursa nerden çıktı diye. git gel 12 saat yol. bu ben açmayınca telefonumu, bi yer kazanamadım sanmış, başlamış ağlamaya. neyse ilk şoku atlattıktan sonra aradım bunu. sesi kötü geliyor anladım. noldu dedim. kazanamadın değil mi dedi. yok ya kazandım dedim. nereyi kazandın dedi. bursa dedim. şokk…