Duyunca karnıma yumruk yemiş gibi hissettim. Adımı nasıl bilebilirdi? Kusmak üzereydim. Olan şey çok çok yanlıştı ve iliklerime kadar bunu hissedebiliyordum.
Biraz geri geri gelip pencereden içeriyi görmeye çalıştım. içerde bana dönük bir gölge vardı. Hep orda mıydı? Korkudan resmen nefes alamıyordum, ensem yanıyordu. Elim ayağım tutmuyor gibiydi ve tüm zerrelerime kadar pişmanlık duyuyordum. Bigibletime bindim kaçmak için pedal çevirmeye başladım. Hala bir tarafım fazla tepki verdiğimi düşünüyodu ama kaçma dürtüsü mantıklı düşünme yetime ağır basıyordu.

Daha köşeyi dönemeden Ka-ça-maz-sın. Nerde yaşadığını biliyorum. Murat. dedi.
ismimi öyle inanılmaz bir sadistlikle, zevk duyarak söylüyordu ki hayatımda duyduğum en korkunç kelime kendi adım oluvermişti.