Beyler çıktım amk yerinden ama mutluyum dıbına koyim.. 3 posta karıyı gibtim 180 lira 400 ceyhun abi verdi 580 lira kardaydım.. taksiye biner miyim lan ben zütoş ceyhun? ayaklarım zütüme vura vura koştum mahalleye yattım uyudum benim kızada mesaj attım sabah gel al beni diye.. aldım bi güzel yedik içtik o gün bi günde bitti para ama çok tatlı bi paraydı.. hep aksiyon yaşayıp hem daşşak hem para sahibi olmuştum..
Derken bi süre sonra şu sorular beynimi gibmeye başladı;
Tekrar gitsem verir mi?
Bu paraya iyice alışırsam 2-3 ay sonra hayatımda sıkıntı yaşar mıyım ?
2-3 ay kötü işlerden para kaldırmaya çalışsam zaten Ceyhun abi arkamda.. gibisinden düşüncelerle kafamda 40 tilki dolanıyordu.. kafamda çakırdı hafiften yatıp uyudum o gecede..
Bi kaç gün takıldım falan iş arıyorum deli gibi istiklale çıktım boş beleş işler yok mekdanıls yok koton falan dedim giberim bana böyle ankettir falan kolay bişiler lazım.. derken beynimde yine dankkk diye bi ses öttü..
Ve aklımdan şu cümleler geçti..
‘ he böyle diyorum diye korkma seni işe güce belaya bulaştırmam senin isteğin olmadıkça...
‘işe güce belaya bulaştırmam senin isteğin olmadıkça...
‘senin isteğin olmadıkça... ‘’’
Yani ben istesem ceyhun bana bi tür iş ayarlar kral gibide paramı verirdi. Adamların ortdıbına girdim gayet güvenli miss gibi takılıyorlar amk en fazla gidip sorarım çok şey istiyorsa abi bana yemez öyle bi sorayım iş arıyordum ama der çıkarım.. hem daşşaklı adam vardır tanıdığı belki helalinden güzel temiz bi işte ayarlayabilir diye düşündüm.. gayet mantıklıydı amk..