ismini görünce hüngür hüngür ağlamaya başladım. Gözyaşlarım toprağını ıslatıyorlardı. Bir kaç dakika hiçbir şey demeden ağladım sevgilimin mezarının başında..

Onu biraz aksattığımı düşündüm bu yüzden ona bir hediye vermek istedim, mezarının üstü çok sade idi. Bende yan taraftaki 2004 senesinde ölen bir adamın mezarından güzel olan bir çiçeği çaldım.

Zaten adam hücrelerine kadar bölünmüştür ne yapacak çiçeği amk?

Ama Gizem'im öyle değil, çiçekten daha güzel o. En güzel çiçeklere layık. Güzel çiçeği diktim sevgilimin mezarına döktüm. Şimdi çok daha güzel..

Biraz Gizem'le tek taraflı sohbet ettim, sonra biraz beklemesini isteyip ayrıldım yanından.

Annemin verdiği 200 lira ile oksijenli su ve bayağı güzel olan çiçekler aldım. Geri geldim sevgilimin yanına.

Çiçekleri, fidanları diktim. Oksijenli su ile de yıkadım. Çok güzel oldu mezarı, tam sevgilime layık bir mezar olmuştu..

Veda edip evin yolunu tuttum. Çoktan akşam olmuştu onun yanında. Ama aklımda düşünceler vardı..

Gizem'imi kaybettim.. şimdi ne yapacağım..? ondan başka birisi olacak mı hayatımda? onu sevdiğim gibi sevebilecek miyim başkasını..? sanmıyorum..