Sonra koridorda bir ışık belirdi, loş bir ışık. Elinde mumla Ceyda. Ne ara gelmişti, nasıl sessiz durmuştu anlamadım. Geldi sakince, masanın üzerine mum damlattıktan sonra mumu oraya oturttu. Biz sorular soruyoruz ama o sadece bana bakıyor. Konuşmuyor. Sonra birden kulaklarım çınlamaya başladı, sadece bende olacak değil ki masadaki herkesin elleri kulaklarındaydı. Ceyda ise gülüyordu, ve gözleri bende. Birden gözlerim karardı ve masaya düştü başım. Bayıldım. Betül'ün annesi geldi, ampüller sağlam, mum ortada duruyor. Mumu görünce hepimiz çığlık atmıştık.

Aradan bir hafta geçti ama hala etkisinden çıkamadım. Geçen akşam, evde tekim. Araştırdım bu olayı, internette musallat olunan kişiye böyle yapılır yazıyordu. Artık gerçekten korkuyordum, sonra istemsizce ellerimi havaya kaldırdım. Birisi ellerimi sıkıca tuttu arkamdan. Sırtıma doğru çekti, yüzüne bakmak istedim ama yapamıyordum. Bir güç engel oluyordu. Hafif bir ses tonuyla, eğlenirmiş gibi uzatarak Mustafa diyordu, Ceyda'nın sesi bana. Kafamı çevirdim ve Ceyda orada. Kahkaha attı bu sefer, gözleri simsiyahtı. Korktum, ellerimi bırakmıyordu. Ne yapacağımı bilemiyordum, ellerim uyuşuyor, gözlerim kararıyordu yine. Nasıl olduysa, ayağa kalktım ve yatağa uzandım. Ceyda üstüme çıktı, üstünü çıkarttı.