BURKAN Karşımda oturuyordu. Şaşkın gibiydi . Hurfeyne ve orudusuna gitmesini emrettim. Ordu gitti ama bağ olduğumuz için hurfeyne kalmak zorundaydı.

Ve o ihtişamlı sesiyle...

BURKAN: Yaşın gereği çok büyük işlere kalkmışsın.. Kimden emanet bu sana nasıl bu kadar cesaret ? Arkanda bırakıcaklarını düşünmeyen bir çamursun..

''Ben çamur dan yaratıldım. Sende bana iman etmen için görevlendirildin. Aşa Önce Allah'a sonra onun yarattığı ademsoyuna boğun eğmek zorundasın

Kısık bir gülme sesinden sonra. Ayağa kalkıp yaklaştı...

BURKAN:Sözleşme sayesinde şuanda hayattasın, fazla sürmeyecek diye bağırdı

bayılmıştım... Uyandığımda annem anlımı siliyordu zihere başımdaydı..

Anneme teşekkür edip beni yalnız bırakmasını söyledim çok endişeliydi ama bana güveniyordu.

Hurfeyneye seslendim ne oldu ? HurfeyneGücünü açığa çıkardı vücudun buna dayanamadı bayıldın dedi. Ve eklediArtık seni biliyorlar rahat bırakmazlar bu gece geleceklerdir' dedi.
Kim demeye kalmadan Zihere istiyorsan seni kaçıralım, bizim alemimizde yanımızda kal Şevki hoca orayı mühürledi hiç bir kafir cin giremez . Durdum. Hayır dedim. Gece yaklaşmıştı cübbe üstümdeydi bıçak onun içinde tüm ordusu ve ben bekliyorduk...