Onlar bu yanan kafir cinlerden daha büyük ve daha görkemli ateşleri vardı. imanım bir kere sarsılmadı çünkü yaptığım şey Allah'ın yolundan gitmekti. Nas, felak surelerini okudum. Tüm hurfeyne ordusuna arkamı geçmesini söyledim. Hepsi arkama dizilmişti. Onlarda karşıma geçti ve yukarıdan birşey geldiğini hissettim tam önüme doğru indi ve aramızda sadece cm ler vardı yanan gözleriyle bana bakıyordu. Hurfeyne içimden dua okuyarak kaç diyerek sesleniyordu. Tüm ordusuna çekilmesini söyledim gerekirse sende git ben burda kalacağım çıkıtığım Rahman yolunda korkup kaçmayacaktım. Emrediyordum ama hiç bir cin gitmiyordu hepsi dahada yaklaştı bana. Ölecek miydim ? umrumda değildi.

Önümdeki kimdi neydi nasıl bu kadar kudretli durabiliyordu ve diğer cinlerden farkı neydi? şeytan mıydı ? o bir melekti yoldan sapmış olsada. Kimdi bu varlık? Peki neden bu kafir cinler sarıydı ?

Hurfeyne : Bu emanet ,bu BURKAN!

O da kim ?

Hurfeyne CiN Padişahı!...

Cin padişahı ? Demek görkemliği bu yüzdendi . Derin bir nefes alıp gözlerimi sonuna kadar açıp gözlerinin içine bakıyordum. Sesli bir şekilde Allah'ın Rahman ve Rahim olanın izinde gerekirse ölürüm diye bağırdım. diğer kafir cinler şaşkın korkulu ve Allah (c.c.) ismini duyduklaında acılar çekiyordu. Ama bu BURKAN gözlerimin içine bakıyordu sadece. Ve Hz.Sözleşmesini gözlerinin içine bakarak okudum. Mahkeme mühürlü sende otur dedim. Diğer cinler kahkaha atarken BURKAN oturdu.

BURKAN'ın öyle bir enerjisi vardı ki resmen etim kemiklerimden ayrılıyor gibiydi. beynimin damarlarının çatlayacığını hissediyordum. Hurfeyne bu sefer benim irademi görüp bana inanıp oda eski gücüne geldi.

Olayları tekrarladım. Gerekenin yapılmasını istiyorum dedim.

BURKAN: Gülerek çamur daha yaşın o kadar küçük ki sadece bir bağırmamla kalbin durur!!!

Ben : O kalp dursa da sorun olmayacak, Yaradan Rabbim için ölmememin bir sorunu yok !
BURKAN biraz durakladı gözlerimin içine bakıyordu baskısı inanılmaz yüksekti. Etlerim yanıyordu resmen.

BURKAN: Cinlerine emretti ! Defolun burdan!!!...