Aldım telefonu elime, oturdum yatağıma,

"yarın nereye zütürüyorsun beni (:"

"nasıl nereye?"

"sözün vardı ya?"

"ne sözü kız ne zaman vermişim?"

"ya ben sana boş yere odun demiyorum, kalassın kalas"

"valla unuttum lan Alzheimer falan mıyım yoksa :p"

"yok canım öküzlüğünden o senin.. kantinde söylemiştin ya"

"hee ama orda söz vermedim sen bahane uydurdun"

"ben karışmam zütürcem dedin zütüreceksin (:"

"tamam çıkarcaz artık, belasın ha"

"((:"

Kapattım telefonu, şaşırdım kendime, harbi ne ara bu kadar samimi oldum ben kızlarla? pek samimilik denilmez aslında, ben ne kadar kendi kafamda "sert" olduğuma inansam da bazı kızlarda.. ki Cansu'da bunların arasında.. değişik ve gizemli biri olarak görülüyormuşum..

ben ve gizemli? gibtir oradan.. Gizem geçiyor içinde, ah Gizem ah.. yine şeytan yaptırdı kelime oyununu, lakin joker hakkımı kullanmama az kalmış gibi gözüküyordu..