Elimi yüzümü yıkadım . Dünkü konuşmalar aklımdaydı Hurfeyne'ye hemen yakınlardaki kafir cinleri bulmasını söyledim. Hoş karşıladı ve sevindi . 1 - 2 saat sonra en yakın yerlede bulunan kabile halindeki kafir cinlerin bilgilerini verdi. Gidip doğru yola çağaracaktık ! Eğer fikirleri değişmezse insanlar uzak yerlerde yaşamalarını söylecektik. Hiç bu kadar kendimi güçlü hissetmemiştim. Bu güç haddimi aşmaması ve kendimi kontrol etmem için dualar okuyor ve telkinlerde bulunuyordum. Öğlen olduğunda namazdan sonra yıkık kırık dökük köşk tarzı bir yere geldik. Kapıyı açmaya çalıştığımı gören biri çocuk buralar pistir insanlar türlü türlü şey anlatır dedi neden giriyorsun dedi. Verdiğiniz bilgi için teşekkür ederim dedikden sonra içeri girdim. içerideki kötü enerjileri artık bende hissedebiliyordum. Hurfeyne : Arapça olarak benim ağızımdan bağırmaya başladı...
Bir anda etrafımız kafir cinlerle doldu. Beni gördüklerinde şaşırmışlardı bu çocuk nasıl bizi görebiliyor diye düşünüyorlardı belkide. Elimle oturun işareti yaptığımda inanılmaz öfkelendiler. Tam bana saldırmaya kalkıştılar ki Zihere hepsini püskürttü ve arkama dikildi. Oturun diye tekrar bağardım. Hepsi oturdu. Hz.Süleyma'nın sözleşmesini okudum . O sırada hurfeyne yaptıkları azgınları anlatıyordu. her burdan geçen insana pislik atıp , yerlere düşürüp eğleniyorlardı. Zihere'ye cübbeyi getirmesini istedim. Tamamen kontrol bendeydi hurfeyne bile karışmıyordu bu ukalalık ve ego muydu ? düşündüm ve daha tecrübesiz olduğumun farkına verdim dua ettim. Hurfeyneye kontrolu ele almasını söyledim. Şaşırmıştı , Zihere cübbeyi getirmişti. Cübbeyi giydim ve kontrolu Hurfeyneye bıraktım. Mahkemeyi açmak için tılsımlı sözlere başladı kafin cinler kaçmak istiyordu. Ama artık Hz.Süleyma'nın sözleşmesi okunmuştu kıpırdayamıyorlardı... Ve Mahkeme açıldı...