Suriye'li bir kadın önüme atladı. (yine mi suriyeli demeyin okuyun.) Ama o kadar güzeldi ki panpalar, aşık olunabilir cinsten bir kadındı. Gözlerimin içine baktı ve yarım bir türkçeyle 'belli bir ücret karşılığı seninle olabilirim' dedi. Yüreğim cız etti amk. O güzelliğe acımadan şartlar onu bu durumlara getirdi. Bu hayat neden bu kadar acımasız hacı, neden? Hala o gözlerindeki çaresiz bakış aklımdan gitmiyor. Adına para denilen kağıt parçası veya madeni bir bozukluk nasıl insanları yönetebiliyor, akıl almıyor.