bazenleri açıyorum şarkımı
salıyorum göz yaşlarımı
vursun gitsin hayat beni
takmam artık her şeyi aleni aleni

kendi pencerelerimden dünyaya bakmayı seviyorum. yalnızlığın son durağından bakıyorum herkese.

aslında biliyor musunuz ben yalnızken mutluyum ya aynı zamanda mutsuzken de mutluyum. bilmiyorum belki pgibolojide bir tanımı vardır.

şöyle bir bakıyorum da dertlerime hiç değişmiyor pekekentler. ne zaman aklıma gelseler bana bin gülüşü atıyorlar. birisi 30 bin liralık kredi borcum oluyor. biriside akrabadan elden aldığım 5 bin lira. iş yerimin vergisi de var tabi.

en bin gülüşü atan derdim ise gelecek kaygım. tamamen flu bir gelecek görüyorum.

birde bana tatlı tatlı bakan bir derdim var. oğlum. babasının ben olduğunu bile bilmiyor. bir gün 20 yaşına gelecek askere gidecek. adam olacak ama babasının ben olduğunu asla öğrenemeyecek.

omuzlarımda yalnızlığın son durağında mutluluğu bekleyen siz panpalarımın ellerini hissetmeseydim muhtemelen çoktan tökezlemiştim.

beyler kusura bakmayın iyice kaptırdım kendimi vaktinizi çaldıysam affedin.

tekrar selam olsun size yalnızlığın son durağında huzuru bekleyen nadir insanlar!