Tek Partta yaziyorum panpalar. Ya 6 yada 7. sinifa gidiyodum. küçük bi ilçede yasiyoduk. her öğlen arkadasimla yemek icin eve giderdik. neyse bi gün öğretmenler sabahleyin öğlen arasi aksama kadar kitap fuari gbi bisey varmis ona gidilcek dediler. Benimde canim gibilir amk oyle yerlerde ogleden sonra derste yokmus. dedim arkadasa gel kaçalım öglenden sonra zaten derste yokmus dedim. normalde hep kaçarız amk bugun ben kacmiycam demeye basladi. bi türlü ikna edemedim amk. sonra dedim sen git aq fuarina ben kaccam. fuarda okula yakin biyerde. hocalar herkesi sira yapti oglen vakti, yuruyerek gidicez. 1-2km falan neyse beyler biz siranin ön taraflarındayiz. hocalarda en arkadan geliyolar 4 lü falan sira halinde herkes bando takimi gibi gidiyoz iste, benim bildigim eskiden kullandigim bi patika vardi onun yanina yaklastik. patikanin yanindada insaat baslamis. birde ilkbahardayiz çok fazla çalı var. o yolu koşarak 15 sn de falan geçsem hocalar görmeden sivisirim diye dusundum. dedim ben burdan kacarim. zaten evde cok yakin ordan. neyse beyler basladim kosmaya. hocalar baya arkada gormuyolar ama bizim sinifin, karsi sinifin , üst sinifi alt sinifin tüm bireyleri , kizlari erkekleri hepsi beni izliyor. geldim insaatin yanina bi baktim calilarin oldugu yerden toprak almislar aq kepceyle. dik duvar gibi olmus toprak. çok fazla diken çalı var. herkes beni izliyor napicam diye. cıkmaya ugrastim yok olmadi baya ugrastim. en son hocalar gorucek diye dedim geri doneyim. tam dönerken pantolon caliya takildi aq . öyle bi yarildi ki tam zütümden araliksiz bacagima kadar ayrildi. kilot bacak hersey meydanda. sanki mankenlerin giydigi elbiseler gibi oldu. nasil keskin bi caliysa. zaten heryerime diken batti aq. herkes gördü beni o halde. geri dönsem pantolon yirtik aq ileri gidemiyorum hocalar geliyo. muhtesem zekamla en iyi yolun çalilarin oraya çömelmek oldugunu dusundum. çömeldim ama bütün herkes bana gülüyor . pantolon yirtik sicma pozisyonunda kabak gibi meydandayim oturuyorum cokta uzak degiliz sinif 30 mt uzagimda en fazla. sonra beden hocasi gordu beni bana dogru kosmaya basladi . bende gordum onu dedim nolcaksa olsun. hicbir dikene taşa aldiris etmeden o toprak duvara tirmanmaya calismaya basladim. herkes zütü görüyo zaten . o sirada bi baktim yukarida insaatci abi var seslendim ona abi yardim et diye al lah razi olsun insaatci abi yukaridan bana kürek uzatti ve çıktım hoca duur diye bagiriyodu ama geri dönemezdim. o pantolonla asla! zütümü herkese yakından gösteremezdim. koşarak eve gittim. annem halimi gördü bi yandanda agliyorum her tarafim kan çizik icinde gomlegimde yirtildi aq pantolon zaten varmi yokmu belli degil. issiz adada 2 sene kalmis gibiyim amk neyse. annem korktu neyin var ne oldu falan sordu heyecanla çok korkmustu zaten. 2 gün okula gitmedim sonra cumartesi pazar derken 4 gün sonra okula gittigimde hocalar hicbisey demedi ama arkadaslarim epey dalga gectiler.