https://www.youtube.com/watch?v=vb0PZFF60YM

yolda bi ton hayal kurdum, heycanlanmazdım pek rahattım amk. konuşurum muhabbet ederim belki açılırım bile dedim.
düşündükçe gülüyorum bunları. çünkü yanına gidip gözlerine baktığımda sesim titriyordu. konuşacak hiç bişey bulamıyor,
sadece bakıp bakıp duruyordum. konuştuk öyle saçma sapan. unutamadıklarım ;
+saçlarını nasıl uzattın böyle nasıl yıkıyosun ki çok zor
-annem yardım ediyo böyle doldurup lavaboya yıkıyor bazen. dedi güldü. dıbına koyayim hayat
dıbına koyayim dünya. dıbına koyayim böyle kaderin şimdi ben nasıl isyan etmem nasıl gözlerim dolmaz nasıl içim cızz
diye titremez tüylerim nasıl diken diken olmaz lan söyleyin nasıl olmaz akıl verin nasıl?
öbür yana baktı saçları savruldu ufaktan..
+ en son ne zaman yıkadın ki ? Dedim. Ben olsam kokardım yıkayamazdım..
- daha dün yıkadım her gün yıkıyorum be. Dedi.. aldı eline bir tutam kokladı. ' Bak ' dedi bana uzattı..
Eğer o anı ömrüm boyunca bi gün bile aklıma getirmeden yaşayabilirsem. o gün benim en mutlu günüm olur beyler.
ama şu da bi gerçek ki, o zaman da olduğu gibi acısı bile güzeldi böyle sevmenin. açıp 50liliği tek başına
acı çekmesi bile güzeldir, boğazının cayır cayır yanması dişlerini sıkıp kavuna sarılmak güzeldir çok güzeldir hemde..
gibtiğimin hayatı boyunca aldığım en güzel nefesi aldırdı bana o gün ilk kez. gözlerimi kapatıp derin derin çekmek
istedim içime, o an var ya. o an tutup deli gibi sarılmak. elimden gelse ölene kadar bırakmamak istedim amk parkında.
dıbına koyim yalan geliyor size allah belamı versin ki ondan bi an bıkıp sarılmayı bırakmazdım. aha bugün, bırakır mıydım?
bırakırım diyorsam eğer allah canımı tamda şuan alsın.. Bırakmazdım beyler. bırakamazdım..

https://www.youtube.com/watch?v=LfAqN7Mxr9Y

telefonu çaldı annesi aradı, evi 2 dk uzaklıktaydı. parktan çıkıp bi sokak yürüse evdeydi. yeni geldikleri için

pek tanıyan yok diye parkta rahat oturabiliyorduk. kalktı geliyorum anne dedi kapattı. noldu diye kalktım. annem çağırdı falan

bişeyler dedi. bırakayım dedim ya saçmalama burda oturma riskini aldım şimdi sokağa falan girmeyelim dedi. tamam dedim.

yine o gibtimin anına geldik nasıl vedalaşacaktık aq. ben hamle yapmadan o yaptı. inadına mı yaptın be kızım. inadına mı

yaptın amk diye soruyorum şuan bile.. öptü yanaklarımdan iki yanından böyle dosthane, görüşürüz dedi gitti..

saçları yüzüme değdi, dudakları yüzüme değdi, elleri omuzlarıma, nefesi tenime. parçalayasım var içimi beyler atlayasım

var şurdan aşağı.. gitti. oturdum oraya..

tam orası var ya beyler. ben o gün orda yüreğimi, hayatımı bıraktım işte. ona verdim sanıyordum. ama almamış. öylece

oraya bıraktırmış bana. gibtimin dünyası.