Aldım mektubu cebime sıkıştırdım. Ne mektubu o dedi Kerim. Dedem dedim o yazmış ölmeden önce. Okumadın mı şimdiye kadar dedi. Hayır dedim ben bu mektubu unutmuştum çoktan. Açta okuyalım dedi altın falan mı gömdü acaba bi yere falan diyor bu iyice havalara girdi işte altın varsa altımıza birer araba çekip ailemize birer ev alırız iyice kendinden geçti. Oğlum dur dedim öyle bir şey değildir öyle olsa bana değil teyzeme falan verirdi büyük ihtimal yaşlanınca pişman oldu özür dilemek için bir şeyler yazmıştır yüzüme çıkıp söylemeye bile cesaret edememiş dedim. Sinirlendiğimi görünce üstelemedi o da bakınca söyle banada merak ettim dedi. Kafa salladım geçtik yataklarımıza zarfa baktım bir süre açıp bakmayı düşündüm ama şimdi değil dedim kendime. Ne gerek vardı ki dede böyle davranmana el kadar bebeyken besleme muamelesi yaptın bana zarfı koydum kenara eve dönünce bakarım dedim kendime. O gece o eski kabusu yine gördüm uzun zamandan sonra ilk defa. Eskisi kadar tesir etmedi, belki artık rüyayı ezbere bildiğimden belkide böyle rüyalardan korkacak yaşı geçtiğimden. Sabah boğulacak gibi uyandım. Burnum baya dolu gibiydi burnumdan nefes alamıyordum. Elimi yüzümü yıkamaya banyoya geçtim aynaya baktım burnum yine kanamış. Yıkadım hemen kanları anneannem uyanınca yatağı toplarken yastıktaki kanı görmüş geldi yanıma burnun mu kanadı dedi bende yok ya dedim sivilcem vardı o patlamıştır dedim. Pek inanmadı ama makineye gitti. Kahvaltıyı yapıp hemen otobüse yetiştik yolumuz uzundu. Annemi görmeyi çok istiyordum çok özlemiştir beni eminim. Kerimle yol boyunca boş muhabbet yaptık. Sonra zarf geldi aklıma eve geçince okumayı planlıyordum.