3 senelik kız arkadaşım var, kızı seviyorum ama bazı hareketlerinden ötürü gerçekten dünyam zehir oluyor.

dıbına koyayım hiçbir sıkıntı yokken niye oraya baktın, kafanı niye çevirdin, garsona niye yardım ediyorsun gibi sebeplerden kavga çıkarıyor. öyle yaptın böyle oldu derken hep ben haksız çıkıyorum.

bakmamış olsam bile ona öyle hissettirdiğim için, kendimi açıklarken sesimi yükseltip insanlar içinde rezil olduğumuz için, kutuplarda penguenler üşüdüğü için falan özür dilememi bekliyor.

ha bak her kızın sorun ettiği beni eskisi kadar sevmiyorsun, hiç romantik değilsin, instagram'da bilmem kim tatil fotoğrafı atmış ben burda kaldım kavgalarını hiç saymıyorum.

biliyorum bu işin kolayı gibtir etmek. ama çözmek istiyorum, gerçekten buna değecek bir insan olduğunu düşünüyorum. ama ben uğraştıkça ben sustukça işler daha da kötüye gidiyor.

anasını gibeyim ya.