gibimsonik yaşantım her gün aynı devam ediyordu. sabah evden çıkmaya 10 dakika kala uyan el yüz yıka tuvalete git kahvaltı yap. bunların hepsi 10 dk sürüyordu en fazla 15. sonrasında aynı monoton durağa git gel. ama oradan sonra başlıyordu benim günüm. durakta ayrı muhabbet otobüste ayrı muhabbet.her sabah aynı tayfa gidiyorduk okula resmen. tabii bende artık sıkılmıştım bu olaylardan. hayatıma bi heyecan bi aksiyon olsun olsun istiyordum. lise 3'ün ilk zamanları henüz o yaşıma kadar toplasan 10 12 kız arkadaşım olmuş birine aşık olmayı bırak sevmemiştim bile.ama allah var ikisi üçü dışında hiç ben ayrılmamıştım. artık o zamandan itibaren kendi kendime şunu dedim. herkesin hayatında birisi var amma seviyor sevgili amma seviyor platonik bende öyle olmalıydım artık.2 sene evvel sıradan bir kız olan ezgi(takma isim) artık ilgimi çekiyordu. bizimkilerde bunda etkiliydi tabii ki. ailemiz benim kadar olmasa da dinine düşkün birisiydi. kendi kendime eli yüzü düzgün kapalı kız işte bulmuşssun bi şekilde ayarla da olsun şu iş diye düşünmeye başladım