Hepimiz tetikte bekliyorduk. Biraz yaklasmasina izin verdik. "Kimliğini söyle yoksa vurulacaksin" dedi Albay. Adam birden yuruyusunu düzeltti ve o da fransız aksaniyla ingilizce konuşarak " durun durun ateş etmeyin! " dedi. Ellerimiz hala tetikteydi . Adam yanımıza kadar geldi. Üstündeki kıyafetten asker olduğu anlasiliyordu. Bu adam haber alınmayan time ait bir askerdi. Bir ara adamın gözüne takıldı gözüm. Göz bebeginin kenarında bir leke vardı. Adam konuşurken hiç birimizin gözüne bakmiyordu. Albay hüseyin beyin " timin nerde?" demesi bozdu kısa süren sessizliği. Fransız asker sanki bu soruyu sormasini beklermis gibi anında şu cevabı verdi" buraya geldiğimizde aramizin lastiği patladı. Direnisciler üstümüze ateş açtı. Bir tek ben kacabildim, diğer askerleri esir aldılar. "
Bana inandırıcı gelmemişti. Albayin kulağına " Albayim bir dakika konuşabilir miyiz? " Dedim. "Tabii" dedi. Ordan biraz uzaklaşınca direkt olarak konuşmaya başladım. " Albayim, adamın dedikleri tutarlı gelmedi. Eğitimli bir özel tim iki tane direniscinin eline düşmez. Hem bu olanlar sinyal kesiciyi de aciklamiyor. Zaten adamın gözleri bi farklı bakıyordu. Doğruları söylemiyor. " dedim. Albay şaşırdı. " niye yalan söylesin ki? " dedi. "Bilemiyorum ama eminim Komutanım bu işin içinde bir iş var." Dedim . Arabaların yanına döndük. Yaralı asker bize yolu tarif edecekti. Timin esir düştüğü yere gidecektik. Yaralı asker benim hemen sol tarafımdan oturuyordu. "Kollarin nasıl koptu ?" Dedim. Bir şey demeden bana baktı ve tekrar önüne döndü. Kolu kopan bir insanin kan kaybından olmesi gerekirken bu adam sakince oturuyordu.