Beyler amacım prim değil vs. bile demek istemiyorum. Ben hep dış dünyaya karşı sert olmuşumdur , "annem babam ölse bile ağlamam" diyen biriydim. Liseye geçene kadar hayatım köyde dedem babannem nenem ile geçti bundan tam 7 yıl önce ben okuldayken babam geldi okuldan beni almaya, nenem zaten baya hastaydı, bana ağlayan gözlerle "nenemizi kaybettik" dedi , inanabiliyor musunuz ? akşamında yanında uyuduğunuz kişinin ölüm haberi geliyor saatler sonra. Hiç ağlamam diyen ben ömrümde ağlamadım kadar ağladım. Çocukluğumdan beri beni bakmış insanı kaybetmiştım.

7 yıl sonra bayramın ilk günü mezarlığa çıktık nenemin baş ucunda durdum mezarını temizledim ve düşündüm , çocukluğumda oynadığımız oyunlar ,beni güldürmek için yaptığı hareketler geldi gözümün önüne sonra dedim ki simdi bende sevdiğim bu kişinin mezarının başındayım . O an hayatın ne kadar boş olduğunu anlıyosunuz işte. Ölüm diye bir şey var arkadaşlar gerçekten var ya.

Allah yakınlarını ,sevdiklerini kaybeden bütün kardeşlerime sabır versin , geçmişlerine rahmet olsun.