Evet beyler 9 yasindayken annemle her yaz oldugu gibi Trabzon'a köye gitmistik. Ramazan falan gelmisti ben oruç tutmuyordum niye bilmiyorum. Bir gün akşam iftar olacaktı yine ve herkes masaya yerlesti. Ama Kola buzdolabindaydi(buzdolabi mutfakta degil koridorda). Bana dediler "black hemen git kolayi al gel" benimde karnım gurulduyodu beyler ama zütumde bisey hisstemiyorum heralde açlıktandır diye düsundum. Koridorda sinsice ilerliyordum avima yaklasiyordum. Buzlugun kapagini acmaya boyum zar zor yetti. Bide kolayi uste koymuslardi. Parmak ucumda yetismiyordum. Ve evet o ana hazirdim. Ziplayarak alcaktim kolayi. Butun herseyi bi an aklimdan cikarip kolaya odaklandim ve zipladim son gucumle. Veeeee zafer kolayi yakalamistim. Ama bir degigiblik vardi. Hayat sanki slow motiona gecmisti kafami asagi cevirdim ve bir baktim slow motionda asagi dusuyorum ayrica bir ayrinti daha vardi. Siyah biseyler dusuyordu. Daha sonra anladimki ishal damliyordu. Evet havada sicmistim. Daha sonra slow motion bitti ve bi anda yere cakildim. Ustume kola dustu ve patladi kapagi. Heryer kola tak karisimi olmustu evdekiler kosarak geldi. "Noluyo Blaaaa" derken cumleyi tamamlayamadan kokudan zehirlendiler bense biseden etkilenmemistim. Daha sonra bu karisim vucudumu sardi. Ve ucabiliyordum osura osura. Artik bir takola adamim. Suan mutluyum aciktikca kendimi yiyorum. Buda boyle bi animdir.