Babam kimsenin düşündüğünü önemsemeyen bencil bi adam olmuştur daima. Ben kendimi bildim bileli annemle (karşılıklı hatalar yüzünden ama hatanin büyüğü babamdadir) kavga ederler. Babam en ufak bişeyde anneme vurmaya başlar ve bayıltana kadar döverdi. (artık izin vermiyorum) Hatta bi gün o kadar çok dövmüştü ki dayanamayip bi yumruk patlatmıştım ve evden çıkıp gitmişti. Asıl kötü olan küçük kız kardeşimin olması beyler annem önümde dayak yerken onu arkamda ağlarken susturmaya çalişmak görmemesi için odaya kilitlemeye çalişmak ne kadar zor bilemezsiniz. En sonunda annem dayanamayip evi terketti anneannemle dedem olucak şerefsizlerde hemen yeni koca arayışına başlamışlar anneme, tabi biz bunu ögrendik yaklaşik 1 sene kadar annemle hiç görüşmedik bu süre içinde pgibolojik tedavi alip sinir ilaçlari falan kullanmaya başladim. Neyse bi gün babam evi aradi nasilsin oğlum falan demeye başladi (hiç yapmaz) iyiyim baba sen nasilsin falan dedim masayi hazirlayin misafirimiz var falan dedi bende kardeşimle masayi hazirlamaya başladim. Kapi çaldi ve kapıyı açtiğimda şok oldum beyler annem karşimdaydi o an ölmek istedim doğduğum güne lanet ettim babam bunu nasil yapabildi bize sormadan bizim içimizden başka birine kaçabilen bi kadini nasil geri getirebildi hala aklim almiyor. Durumlar yine ayni babam en ufak bişeyde ailenin bütün fertlerine karşi "asarim, keserim" modunda dayanamiyorum beyler napicağimi bilmiyorum babamla sürekli kavga halindeyim hala annemi dovuyor ve ben eski gunlerdeki gibi kardeşimi odaya kilitleyip kavga ayirmakla uğraşiyorum Allah sonumuzu hayir etsin