Cumartesi gecesi anneme abimle mezara gidiceğimi oradan da izmitte arkadaşlara geçeceğimi söyledim. 17 yaşındaki kız kardeşim Nihal bu dediğim yalan olduğunu anlasada anneme birşey çaktırmadı. Abimin parasından kalanları yanıma alıp kendimi yürüyen parfüm şişesi olana kadar parfümledim. Saçlarım tam sörf yapmalık dalga oluşturmuştu. Abimim ferre izle esprisini bile gerçeğe çevirerek 2 saat boyunca kötü birşey yapmadan ferre izledim tabi banyo yaparken iki saat sakin durmamin acısını çıkarmıştım ama orası ayrı mesele *

Abim beni rahatça alsın diye minibüsle Kavacığa geçip abimi beklemeye başladım. Sahi ben neden abimi o akılla beklemiştim ki onun arabası yoktu. Abimi beklerken bunu düşünüyordum ki birden orjinal jantlı yanarlı döverli bir şahin arkamda kamyon sesli kornasıyla belirdi. Ödüm köprüyü koşarak geçti. Abim atlasana kereta dedi. Mezarlığa gittik ve babamıza karşı gereken görevimizi yerine getirdik. (Bu olay bi gecelik istanbul hayatımı baz aldığı için o ân elimdeki Casio saatimden saate baktığım kadarıyla saat vererek anlatıcam)