"Ne yapacağız" dedim...
O sırada köyden Nedim Bey geldi...
"Biz size bir araba tahsis ettik... Terminali aradık istanbul için 1 kişilik yer varmış... Neslihan hanım bu gece yolcu olsun , siz de yarın dönersiniz Mesut bey" dedi...
"Olur tabi ki" dedim ama dönme gibi bir niyetim yoktu.
Ne olup ne bittiğini öğrenmeliydim.
Neslihanla vedalaştık... Hala daha kendinde değildi... Gördüğümüz şey her ne ise belki peşimizi bırakmayacaktı ama Neslihan daha fazla burda kalamazdı.
Onunla terminale kadar ben de gittim... Otobüse bindiğini gördükten sonra içim rahat etti...
Köye geri döndük...
"Tam olarak ne gördünüz" diye sordu Nedim bey.
"Hiç bir şey... " dedim... Konuşmak istemiyordum.
Köye gelmiştik , Nedim Bey arabayı kendi evine doğru sürerken.
"Müsadenizle , ben geceyi burda , aynı evde geçirmek istiyorum." dedim...
"Aman Mesut Bey , belli ki bir şeyler olmuş kendinize neden böyle bişey yapasınız" dedi.
"Olsun" dedim...
Arabadan indim ve evin içine girdim.