Ben arkadaslarla cekirdek kola yapmak icin cikiyorum pierrloti tepesine (nasil yazildigini tam hatirlayamadim) oturuyoruz tam telefon caldi selin ariyo actim bi sevincle efendim der demez ben yapamiyorum seninle dedi ve kapatti ariyorum ariyorum acmiyo 2 saat boyunca sadece aradim ama acmadi hayir bari bi neden soyleseydin diyorum mesajlarimda onlarada cevap vermiyo gunlerce uyuyamadim zaten uzaktayim gidemiyorum arkadaslarinin numarasi yk ulasamiyorum atlayip gitsem okul var sinavlar var 1 yil boyunca ne o beni aradi ne ben onu 1 yil sonunda ogrendim ki biri varmis hayatinda hesaplarima gore ben varken bile gorusuyolarmis sonra fotograflarini falan buldum gordum icim kan aglasada nefretimde vardi tabi devamini yazacam