herkesin yalnız kaldığı yerler vardır hani kafa dinlediği benimde vardı öyle bi mekanım tepe biyerdi eskiden çöplükmüş sonra temizlemişler şehir bu tarafa kayınca. oraya gittim düşünmeye başladım birşeyler yaşıyordum kontrol elimden gidiyordu hayat beni birşeylere sürüklüyordu farkında olmasamda kendime söyleyemesemde Yağmurun etkisi altına giriyordum. ileride ne olacaktı bilmiyordum ölüm yok ya ucunda amk dedim kendime anı yaşa hep öyle yapmıştım bugüne kadar 1 hafta önce yaşadığımı hatırlamazdım anı yaşardım her ortama ayak uydurabilirdim. Zaman öyle geçti pazartesi araya gittim direk özlemiştim amk aşık oluyordum yavaş yavaş bizimkiler toplanmıştı 1-2 dk sonra Yağmurda geldi bozuk yaptı konuşmadı bakmadı bile kafam attı 4 dal sigara içip okula girdim bizim sınıf 7 erkek 22 kızdı erkeklerin hepsi dışarda 3 kişi sınıfa girdi bana doğru geldi sonrada çift dikiş olduğunu ögrendigim Abdullah dışara gelsene bilader dedi neyse çıktım
+Yağmurla ne yaşıyorsun lan sen?
-Sen kim oluyorsun bilader?
+Belalısıyım olum uzak dur o kızdan
-Hadi bi gibtir git
omzumdan ittirdi yakasından tuttum yanındaki çocuklar haraketlendi tanımadığım 2 kız koşarak gelip ayırdı
+Senle görüşücez olum sen bittin
-Görüşelim aslan memnun olurum

Yağmura mesaj attım
+Noluyor yağmur? sabah bozuk attın şimdi birisi gelip senin belalın olduğunu söylüyor
-Kafamı toplamam lazım sonra konuşalım