Skyrim.. Neredeyse tüm Dunmer'ların hayallerini süsleyen, gidip görmeseler bile şarkılar yazılan, ağızdan hakkında şiirler dökülen gizemli topraklar..

Yıllardır hakkında çok şey işittim. Ne kadar güzel olduğunu, topraklarının ne kadar verimli olduğunu ve çok eski bilgilere sahiplik yaptığını.. Ben de bir çoğu gibi bunlara kanmıştım.

Her yıl düzenli olarak bir gemi limana yanaşır ve mültecileri Skyrim'e zütürürdü. Kararlıydım, ben de o güzel toprakları görmeli, havasını solumalıydım.

Belki de orada zengin olur, bir taverna işletirdim. Ailem ile, güzel ülkem ile vedalaştım. Gemiye bindiğimde, diğer mültecilerin Skyrim hakkında şarkılar söylediğini duydum.

Bir rüya gibiydi, gemide her zaman bal likörü servis ediliyor ve harika yiyecekler sunuluyordu. Günlerdir denizdeydik, zaman geçmez olmuştu.

Bir an önce herkes gibi ben de o güzel topraklara adım atmak istiyordum.

Ama anlamamam gerekirdi, anlatılanlar gerçek olamayacak kadar güzeldi.

Uyandığımda etrafta korkunç bir gürültü vardı, çığlıklar, yakarışlar kulağımı çınlatıyordu.

Doğrulup etrafıma baktığımda dehşete düştüm, mürettebat ellerindeki keskin-parlak silahlarla mültecileri zorla gemiden indiriyorlardı.

Geldiğimiz yere baktığımda anlatılanın aksine kuru, verimsiz topraklardı. Kıtlıktan başka bir şey yoktu. Hayal kırıklığı yaşamıştım. Sıra bana geldiğinde, gemiden indim. Burası Skyrim olmamalıydı, yıllardır yalanlar işitmiş olduğum ihtimaline inanmak istememiştim.

Burası bir adaydı.

Etrafta yüzlerce asker vardı ve hepsi silahlıydı. Yüzlerinde nefret dolu ifadeler ile emirler yağdıran Nordlar ve Imperial'ler..

Bu bir kabus olmalıydı. Etrafta çalışan mültecileri gördükçe kaçıp buradan kurtulmak istedim ama bu imkansızdı.

Çevremizdeki askerler zorla bizi bir binaya zütürüyordu. Binaya girdiğimizde 15-20 kişinin üst üste yattığı bir odaya zütürüldük.

Burada uyuyacağımız söylendi. Şiirlerden, şarkılardan nefret etmeye başladım. Kandırılmış olmanın verdiği acı ile ağlamaya başladım.

Burada günler nasıl geçecekti, ben hayallerimin peşinden koşarken zorla çalıştırılmayı nasıl hazmedecektim hiçbir fikrim yoktu.

Edit:Hikaye bana aittir diger forumlarda yazim vardir.

Dunnmer:Kara elf

Nord: Kuzeyli insan ırkı devami icin suku

Edit2: hikaye fantastik bir dunyada geciyor. Skyrim oyununda