Yıl boyunca Seda yı hep okulda görüyordum.. Konuşuyordukta .. hatta arada kocası da çocuğunu okula getirirdi.. Onunlada biraz muhabbet etme fırsatımız olmuştu.. iyi bir insana benziyordu...

Bütün bir yıl bu zulümü çekiyorum. Arada düştüğüm duruma efkarlanıp meyhanede soluğu alıyorum... Gece sarhoş eve gelip o muhteşem insan , eşime sarılıp uyuyordum..

içmezsemde kızım Seda ile oyunlar oynuyordum. Her yalnız kaldığımda ağlıyorum... Hayatın beni getirdiği bu duruma isyan ediyordum ...

ANLADIM Ki BU AŞK iÇiMDE HEP EKgib KALACAK...

VE BEN ONU HiÇBiR ZAMAN UNUTAMAYACAĞIM...

Hayatımda EKgib YAŞANMIŞ BiR AŞK HiKAYESi gibi kalacak...

AMA EŞiM HAYATIMDA OLMASA BU DURUMLARIN ÜSTESiNDEN GELEMEYEBiLiRDiM.. O BENi AYAKTA TUTUYORDU...

BÜTÜN OLANLARA RAĞMEN YAVAŞ YAVAŞ BU DURUMA ALIŞMAYA BAŞLIYORSUN...
O AŞK EKgib KALSADA EŞiMiN VARLIĞI O EKgibLiĞi KAPATIYORDU...

ONU ÇOK SEViYORUM...

Beni dinlediğiniz için teşekkür ediyorum..

Eyvallah...

Edit: iyi bayramlar kardeşlerim...