Şokun etkisini çoktan atlatmış, uzun düşünmeler sonucunda şaka olabileceğine karar kılmıştım.

Hatta kimin yaptığında biliyordum, daha önce neden düşenemediğimi kestirememiştim. Cenk'ten başkası olamazdı. Telefonuna ses değiştirme programı yüklemişti belki de.

Düşüncelerimi uyanmakta olan Ali bozdu. Uykudan yeni kalkmış sesiyle 'Günaydın' diyebilmişti aynı şekilde karşılık verince somurtmuştu. O kadarmı kötü gözüküyordum.

Ne var? diye sordum merak ederek. Yüzümde her hangi bir yabancı madde mi vardı acaba, diye düşünmeden edememiştim.

Bir şeymi oldu, rengin atmış ? Hasta mı oluyorsun bana bulaştırma sakın mendille gezmek istemiyorum Ali'den daha ne beklenirdi ki ? Çok mu belli oluyordu korktuğum. Kötü bir şakaydı.

Gerçekten korkutanda sesiydi. ilk gördüğüm yerde tebrik edicektim onu.

Hasta değilim ama olursam söz veriyorum ilk sana bulaştıracağım diyerek ağır adımlarla elimi yüzümü yıkamak amacıyla banyoya yönelmiştim. Asıl amacım aynadaki yansımama bakmaktı.

Yatakhanedeki her odada 2 öğrenci kalıyordu. Kendimize ait bir banyonun olması okulun sevdiğim bir yanıydı.

Şehirden uzaktı fakat bir o kadar doğayla iç içeydi. Bundan şikayet eden onlarca kızdan biri değildim, doğayı ve hayvanları seviyordum.

Aynadaki halime baktığımda çığlık atma isteğimi zor bastırmıştım.

Bu da neydi ? Cenk odama kadar giremezdi değil mi ? Ayna üzerine yapıştırılmış bir postiş.

Seni hissediyorum. kırmızı keçeli kalemle kalın bir şekilde yazılmıştı. Hangi ara gizli bölgemize girdiği onlarca sorudan biriydi sadece.