Eve gittiğimizde saat akşam 22.00 idi. Babam evde sinirden kafayı yemiş nerdesiniz siz diye bize bağırıyordu. Annem , babam aramasın diye telefonunu kapatmıştı. Annemle babam çekişedursun ben içeri odama geçtim. Odamda karşılıklı olarak bir koltuk ve bir yatak vardı. Koltuğa uzandım. Uzun zamandır , uzanıp uyumadan durabiliyordum. Karşıdaki tabloya baktım. Bir şeye bakıp onu incelemeyeli o kadar zaman olmuştu ki.

Uyumaktan korkuyordum kalktım bir kahve yapmak için . Aklımda sürekli pervaneler vardı. Anneme hacer abladan bahsetsem mi diye düşünüp duruyordum. Ben burada yokken ona zarar verebilirdi. Tekke dedikleri yere de gitmek istemiyordum. Canım epey sıkılıyordu. Kahve bardağını elime aldım suyu kaynattım kahveyi koydum , sıcak suyu bardağa döktüm. Bir yudum aldım su buz gibiydi. Kahve bardağını yere bıraktım. Artık yaşadıklarım fazla geliyordu. Benimle oyun oynuyorlardı kafayı yemem an meselesiydi ama onlara teslim olmak istemiyordum.

Hocanın boynuma takmam için verdiği muskayı , hocaya güvenmediğim için takmamıştım ama o anki korkuyla boynuma geçirdim. muskayı geçirdiğim anda bir rahatlama bir ferahlama geldi. derin bir nefes aldım annem koştu geldi tabi yeri temizlemeye başladı. "yine mi?" dedi. evet dedim. "oğul nerden geldi bu musibet bize?" dedi. bilmem dedim ağlamaya başladım. oturduk karşılıklı ağladık. beyler anneniz ile beraber yaşadığınız son şey beraber ağlamaksa bu size gerçekten koyuyor.

O gece uyumadan ertesi günü bekledim. balkondaydım. yine güneş doğuyor yine sabah ezanı okunuyor yine sigara içiyordum. o zamanlar namazla niyazla ilgim yoktu. keşke olsaydı. belki bu kadar kolay esir alamazlardı beni.

Babam işe giderken bana döndü "hep bana delirirsin derlerdi, ama deli bi oğlum olsun istemezdim. bizi üzmek istemiyorsan gibtir git bu evden" dedi. dıbına koyim babamdan duyduklarım neydi böyle. yaşadıklarım bi yanda babam beni evden kovmuştu. tamam normal zamanda da pek aramız iyi değildi sırf evde oturmayayım diye durumumuz iyi olmasına rağmen beni LCW de çalışmaya göndermişti falan ama evden kovacağını tahmin bile edemezdim. Sana muhtaç değilim zaten dedim. kapıyı çarptı gitti.

Bende annemle bir saat sonra çıktım otogara doğru yol aldık.