Geceyi bekleyelim dedi hoca albino erkek çocuğu ofkeyle bana bakiyordu gözündeki kini teyzemde görmüş olacakki dikkatimi dagitmaya çalıştı teyzem benden bu kadar beymen Allah yardimcin olsun dualarim seninle diyip yanimizdan ayrilmisti biz ise bahçede oturuyorduk hoca acmisin diyince aç olduğumu farkettim hocam zahmet olmasın dedim ama o cocukla yanlız kalmak istemiyordum havada yavaştan karariyordu hoca yemeği getirdi ezan okunuyordu hoca namaz için kalktı çocuk korkunç bi yüz ifadesiyle bana bakiyordu ben ise başka şeylerle oyalaniyordum ezanin bitmesiyle sanki hayal gibi çocuğu bir an önümde gördüm yarım saniyelik biseydi sanki arkami dönüp baktığımda gercektende çocuk yoktu