sabaha karşı uyandım, babasıyla geldiler beyaz bi montu vardı.
doğru düzgün o zaman konuştuk işte. bi iki yaş küçüktüm diye rahat konuşuyordu benimle
ben yine değişik değişik haller alıyordum tabi.. selamlaşma falan geçti oturuyorduk bi süre
sonra odama geldi;

+ nasıl oldun hala devam ediyor mu hastalığın ?

- aynı işte yarın sabaha randevum var çapaya oraya zütürecekler.

tam olarak neyi olduğunu falan sordum. gittikçe samimileştik, nedense annemler de bizi kardeş gibi görmeye başladılar
bende öyle zütün teki değilim amk karı kız getirmem eve o tarz şeyler beklemezlerdi.
amca amca diyede iyice amcaya bağlamıştı ilişkimiz esra da kuzenim gibiydi artık herkes için. tabi benim içinde ama sonuçta erkeğiz.