Samet fazla inanmazdı böyle şeylere gel bak o eve gidelim hiç bişey yok görürsün dedi lan s*ktir git bu saatte hayatta
gitmem dedim uzaktan bakalım o zaman dedi korka korka kabul ettim belki haklıdır bişey yoktur diye içimi rahatlatmak istedim
ama eve yaklaştığımızda bir sürü ayak izi vardı ufak ufak sametle kalakaldık kafamı kaldırıp eve baktığımda kocaman sipsiyah
kırmızı gözlü bi varlık bana bakıyodu sadece bana o kadar kızgındı ki içimde hissediyodum ve samete döndüğümde onunda gözleri
kırmızı olmuştu kollarımdan tuttu "Kalk!" dedi ve uyandım sırılsıklam olmuşdum terden kabus olduğunu anladığımda bi oh çektim
su içmek için kalktım ve şok oldum pencere sonuna kadar açıktı saat 4:27 yi gösteriyodu hemen çekmeceye gidip baktım
fotoğrafımız hala ordaydı pencereyi kapatırken aklıma doğukan geldi ve üstümü giyip çıktım tam doğukanlara giderken yolda
sameti gördüm beni görünce hayalet görmüş gibi bembayaz oldu yanıma gelip sende mi rüya gördün diyince kalbim sıkıştı
bu olanlar tesadüf değildi kafamı sallayıp doğukana bakalım dedim ikimizde bişey demeden gittik tam evlerinin önünde beklerken
kahveci ismet abi gördü neyi bekliyonuz gelmez onlar dedi nereye gittiler dedim şaka mı yapıyon olum dün hastaheneye kaldırdılar
doğukanı sende burdaydın dedi yok abi ben evde yatıyodum ya dedim ağlamaklı yok olum burdaydın dedi samet neyse abi sağol dedi
samete dönüp olum neler oluyo lan diye bağırdım sakin ol dedi samet nasıl sakin kalıyodu anlamıyodum ama ben kafayı yicektim