sabah uyandığında yine depodaydı. uyanmasının nedeninin uykusunu alması değil biri tarafından sürekli dürtülmesi olduğunu farkedince doğruldu ve karşısındaki işçiye bakmaya başladı.
-faith'i gördün mü?
-ne?
-faith diyorum, kimsenin kızı.
-öyle birini tanımıyorum.
karşısındakinin moralinin bozulduğunu hissetti. konuyu değiştirmek için başka birşeyler söylemek zorunda hissettiği için dudaklarını araladı.
-sen kimsin?
-ben 718 efendim, yeni köle olarak heaven'a geldim.
jensen, karşısındakini süzdü.
-neden iç çamaşırlarınla geziyorsun?
-efendim, biz buraya gelen insanlara hizmet ediyoruz. genellikle erkekler 16 kızlar 13 yaşında köle olarak alınır ve dağıtılır.
-mavi tulumlular?
-onlar hakkında bilgim yok ama iç çamaşırlı olanlar ciks kölesidir.
jensen biraz düşündü. kafası çok karışmıştı.
-ben jensen, tanıştığıma memnun oldum.
-bende, efendim.
-peki o kadar insan varken neden bana geldin?
-yeşil elbiseli kadın size gelmemi söyledi.
-yeşil elbiseli kadın?
-evet.
jensen kalktı. elini çenesinin altına koydu ve gitmeye hazırlanırken yeni dostu konuşmayı devam ettirmek için söze başladı.
-yaşınız?
-20.
-bende 21 yaşındayım. ama bu zamana kadar kaçabildim.
jensen yürümeye devam etti. birden bu depodan nasıl nefret ettiğini, esir hayatı yaşadığını düşündü. bu zamana kadar neden bunları aklının ucundan bile geçirmediğini düşünerek kafasına vurdu. depoda bir köşeye oturdu. aynalar her yere dizilmişti. bazıları alınıyor, bazıları durmaya devam ediyordu. onu düşünmekten nasıl alıkoyduklarını düşünüyordu. aynalara baktı. bazılarının üstünde mavi, bazılarının üstünde siyah tulumlu işçilerin yansımaları vardı. hepsini teker teker incelerken birinde durdu. hafif göğüs dekolteli yeşil bir elbise giymiş kadın ona birşey söylüyordu. sesini duymadı ama dudaklarını okuyabiliyordu.
-heaven.