'Şey' konuşurken, uyandığımı belli etmek istemiyordum. Gözlerimi kısarak duvara baktım. Orada, konuştuğu varlığı görmeye çalıştım ama nafile. Duvar bom boştu. Bu arada 'şey' konuşurken bir anda sesini yükseltti. Bağırmıyordu ama artık fısıldamıyordu da. Ne konuştuğunu duyabiliyor ama anlayamıyordum. Türkçe konuşmuyor hatta bildiğim herhangi bir dil ile de konuşmuyordu. Sessizce onu izlerken bir anda hızlı bir şekilde kafasını bana çevirdi. Ani bir korkuyla irkildim. Bu arada odamdaki perde kısa bir süreliğine havalandı. Sanırım 'şey'in konuştuğu varlık odamdan gitmişti. 'Şey' yine her zaman ki yaptığını yapıyordu. Bana bakıyordu.

O saatten sonra uyuyamazdım. içimi tarifsiz bir ürperme almış, 'şey'in konuşabildiğini öğrenmiş ve göremediğim bir varlıkla konuştuğunu görmüştüm. işin ürkünç yanı, onun bundan haberi vardı.