Tatil bitmişti aynı rutin işler yapıp aynı rutin yerlere gidiyodum. okul başladı ilk bi kaç hafta normaldi sonra arkadaşlarımla bi cafede otururken çok tanıdık bi yüz gördüm uzakdan biraz daha yaklaştı daha tanıdık biraz daha yaklaşınca o olduğunu gördüm hemen yanına koştum karşısına geçtim o da beni tanıdı hemen sarıldım sımsıkı o da sarıldı panpalar hayatımın en güzel 5 dakikasıydı ve onda değişiklikler vardı çok kilo vermişti baya inceydi bu kez... Cafeye döndük fakat arkadaşların yanına değil başka bi masaya oturduk biraz sohbet ettik hayatının 2 senelik şu kısmının nasıl olduğunu sordum açıkcası benimkinden bi farkı yoktu panpalarım. Onunda ağlamakla geçmiş zamanı. Onu ilk günden beri deli gibi sevdiğimi ve hala onu sevdiğimi söyledim birkez daha o da bana hala aşık olduğunu onun aynı o olduğunu söyledi gerçekden de bana bakarken gözleri parlıyodu. Kaderin cilvesi bizi birleştirmişti aynı üniversitelerde olmamız şans olamazdı sonuçta...