Neyse beyler alın bu gece son partı atıyorum.

Ne yapıcağımı şaşırmıştım. Pencerelerden gelen tıklama sesiyle uyuyamadım. Kutuyu kapattım ve bir daha bakmaya cesaret edemedim. Aynaya baktığımda gözlerim ağlamaktan şişmişti. Korkuyordum Mert'i aramaya.Ya gerçekten öldüyse ? Bir an aklımı yitiricek oldum. Neydi bu olanlar ? neden beni buluyordu ki ? Neyse artık cesaretimi topladım ve Mert'i aradım. Telefonu açtı. Naber kanka yine mi aynı olaylar falan filan diye muhabbete başladık. Mert bunun çok saçma olduğunu söyledi.Çünkü kendi kafasının hala yerinde olduğunu söyledi. Bense kutuya doğru gittim. Kutudaki şey kesinlikle plastikti. Kutuyu araladım ve kutudaki kafa hala yerinde duruyordu. Mert ise bu olayı anlattığımda güldü. Lakin öyle bir şey oldu ki ... Mert telefonda konuştukça Kutudaki Mertin kafasına benzer şey açılıp kapanıyordu... Telefondaki ses ufaktan bozulmaya başladı ve bilmediğim bir dilde konuşmaya başladı.Tam en şiddetli şekilde konuşurken telefonu kapattım ve Mertin kellesinin ağzı O şeklindeydi.O şeklini görünce benim yannan erekte oldu. Fırsat bu fırsat dedim ve Mertin ağzını bir güzel gibtim. Gibiş o gibiş beyler böyle gibiş yoktu.Öyle bi gibtim ki ağzını gözlerinden yaş yerine döl geldi o derece. Ondan sonra kapı çaldı... Kapıyı açtığımda ayakları ters 5 zenci kişi gelmişti. Ulan sen kutsal değerlere inanmıyosun saygıda mı duymuyorsun huur çocuğu dedi.Ben durumu izah edene kadar bunlar çoktan gibi sıvazlamıştı.Şimdi senin ırzını bir gibicez bizim msajlarımızla dalga geçemiyeceksin dediler. Beyler beni fortmendoya dayadılar ilk postayı burada attılar nasıl ama ben basıyorum çığlığı basıyorum çığlığı. Feryat figan ettim ama nafile. Evin her odasında bi posta attılar. Akşama doğru çekip gittiler. Yürümeye çalıştım ama öyle bir ağrı vardı ki zütümde sorma gitsin. zütümden kanlar akmıştı amk öyle vicdansızları. Buda böyle bi anımdır.