Bak sinemada onun avucundan öpüyodum sonra o elini tam açıp yanağıma yasliyodu sonra iki eliyle beni kucaklayıp neredeyse içine sokucakti sonra beraber yemek yerken hayvan gibi yiyodu ona bakip gülüyodum sonra o çiktiğimiz gün okulun orda ona gül koparıp vermiştim sonra doğum günümde bana hediye aldi ve sarilirken öldürüyodu az kalsın sonra ben ona istediğim gibi sarilabiliyodum ama şimdi neredeyse sesini unuttum amk önceden bu kadar birbirimize yakın bi insanla şimdi nasıl iki yabanci olabiliyoruz amk anlamıyorum bari ayrilirken görseydim anasini gibeyim onu da yapmadi hediye yaptim almadi beni görmek istemedi amk ben nasıl uyuyayim şimdi her gece böyle sinirlenip deliriyorum sonra gece rüyamda onu görüyorum sabah kalkinca da salak gibi onunla tekrar bir araya gelme umuduyla hayal kuruyorum ne hediye alsam diyorum fotoğraflarimiza bakiyorum bütün günüm böyle geçiyor hatta geçmiyor günler şimdi onun doğum günü yaklaşiyor kafamda bin tane fikir biriktiriyorum hediyeyi vericem sonra tekrar bir araya gelicez diye ama gece olunca hep ayni mesajlari okuyorum benden nasıl kurtulmak istediğini okuyorum amk her gece böyle oluyor anasini gibeyim böyle işin neredeyse yüzünü unutucam kızın ama o kız şimdi seninle instagramda gülüyor eğleniyor sanki ben onun ilk sevgilisi değilmişim gibi hareket ediyor ulan insan biraz olsun üzülmez mi amk kısacası ben şu hayatta ki en aptal en salak en yüzsüz insanım şu durumda bile gidip kıza hediye aliyorum belki bir gün olur diye ama olmıyıcağınıda biliyorum ama kabullenemiyorum amk