Part 7 : Evin Kapısına Yakın Bir Yerlerde Benzin Bitti Ahmet Abiye Koştum Arabayı ite Kaka Eve Kadar Getirdik Bagajı Boşalttık .. Ahmet abi Çıkamıyordu Evden Evin Güvenliği Şart 2 Kadın Ne Yapabilirdi.. Bir Gün O Çıkıyor Bir Gün Ben Günler Böyle Devam Etti Duvara Şafak Atıyorum 14 Gün Olmuştu Burada Bu Lanet Dünyaya Gözlerimi Açalı 14 Gün.. Buradan Gitmeli Sığınacak Herhangi Biryer Bulmalıydık Burası Artık Güvenli Değildi... Hadi Diyelim Çıkmaya Karar Verdik ? Hangi Cephaneyle Çıkacaktık ilk Baş Bir Plan Gerekliydi.. Ahmet Abiye Durumu izah Ettim Abi Burada Durmamız Mantıksız Bak Yakında Buraya Bir Şey Olduğunda Hepimiz Ölüp Gidicez Ve Hiç Bir Şey Yapamadan Ölüp Gideceğiz.. Söylediklerim Aklını Bulandırmış Gibi Görünüyordu Fakat Gelmek Zorundaydı ..Sorumu Sordum; Geliyor musun? Tamam Dedi Ahmet Abi Bizim Mahallenin 14 Yıllık Esnafı Avucunun içi Gibi Bilir Mahalle Sınırlarını Güzergahta 2 Karakol Ve 1 Çevik Kuvvet Merkezi Vardı.. işe Yarar Eşyalar Büyük ihtimalle Karakolda Olabilirdi Fakat Birisi Benden Hızlı Davranıp Karakolları Talan Ettilerse.. Hemen Yola Koyulmalıydım Harekete Geçmem Lazım Yeterince Vakit Kaybettim.. Devam Ettim Yoluma Karakola Geldiğimde 3 Tane 7/65 Kalibre Silahtan 10 15 Tane Mermiden Başka Birşey Bulamamıştım Ölen Polislerin Üzerindekileri Kıyafetleri Almıştım 3 Tane Kelepçe 2 Tane Telsiz 1 Tanede Jop Bulabildim ..Yoluma Hızlıca Devam Etmeye Karar Verdim Burası Boştu Kapıdan Çıktığım Anda Karşıdan Gelen Zombi Sürüsünü Farketmiştim Üzerime Üzerime Geliyorlardı .. Çok Korkmuştum Telaşla Silahı Elime Aldım 2 3 El Ateş Ettikten Sonra Vuramadım Bir Tane Bile Vuramadım Elim Çok Titriyordu.. Kurtulmam Lazımdı Hızlı Davranıp Arabanın Direksiyonuna Geçtim Ve Rahatlamıştım Artık 2. Karakola Gitmenin Vakti Gemişti.. Burası Biraz Daha Büyüktü.. Yolda Türlü Zorluklarla Karşılaştım Fakat Yapmam Gerekiyordu Yaşamak için Bir Umuda ihtiyacım Vardı Ve Bütün Umudum Bu Karakollardı .. Yoluma Çıkan 2 Tane Zombiyi Mermi Harcamamak için Arabadan inip Öldürmek istedim 1i Sini Parçalamıştım Yeter Artık Bitsin Diye Bağırdığımı Farkettiğimde Arabaya Doğru Yöneldim Ve Aracı Tekrar Çalıştırım Yoluma Devam Ettim Karakolu Görüyordum Kapısına Yaklaştım Ve Arabadan indiğimde Duvardaki "Kurtarın Bizi!" Yazısı Dikkatimi Çektimişti içeride Yaşayan Birisi Olabilir.. Yavaş Yavaş Geliyorum Diye Sesler Çıkara Çıkara içeri Girmiştim Nafile tak Sineklerinden Başka Hiç Bir Şey Yoktu Etrafta Ölüler Her Yerdelerdi.. Nezarethaneye Doğru ilerledim Arıyordum Her Yeri .. Telsizden Cızırtı Gelmesi Korkutmuş Ama Ümitlenmiştim ...