öncelikle istanbulda yaşıyorum ama merkeze biraz uzak. herkes de genelde birbirini tanır. ilçenin merkezinde bir liseden mezun olmuştum o yüzden tanınıyorum. öyle anadolu lisesi falan değil bildiğin düz lise. üniversite sınavlarında da istediğim puanı alamadım. tekrar dershaneye gitmek falan zütüm yemedi açıkcası ve evde de sıkılırım diye yine ilçe merkezinde bir kafede garsonluk yapıyordum. fazla uzatmayacağım.

bir sürü arkadaşım gidip geliyordu sohbet ediyorduk. hiç unutmuyorum 18 ekim günü. hastayım diye izinliydim. liseden bir arkadaşımla oturuyorduk o erkek arkadaşını bekliyordu.

en sonunda üç arkadaşıyla birlikte geldi çocuk. diğer iki arkadaşı başka masaya oturdu. tam o sırada konu benim kısa süren ilişkilerimdi. selamlaştıktan sonra konuya devam ettik. arkadaşımın adı leyla (isimler değişik) sevgilisinin adı da yavuz.
b: ben l: leyla y: yavuz
b: biz de tam benim ilişkilerim neden hep kısa sürüyor onu konuşuyorduk.
y: istersen sana uzun süreli ilişk yapabileceğin biriyle tanıştırayım ayıp ediyosun.
b: ya yok olur mu yle şey marketten domates mi alıyosun

o sırada diğer iki arkadaşından birini gösterdi. biraz tipsizdi. yok dedim. diğerini gösterdi. o sırada kimseyi istemediğim içn allah sahibine bağışlasın dedim. sonra o tipini beğenmediğim çocuk gitti. diğer çocuk da bizim masaya geldi.

öyle muhabbet falan ediyoruz bu sevgili muhabbetiyle ilgili hiçbir şey yok. arkadaşça bir sohbet. benim de o gün gözlerim mikrop kapmıştı beyler böyle kıpkırmızıydı falan annemleri bekliyordum hastaneye gidicez diye. ben bir ara lavaboya gittim. sonra yavuzun gitmesi gerekti. leyla onunla dışarı gitti. biz ikimiz kaldık. onun adı da ogün olsun.

o: biz de kaldık böyle.
b: evet leyla gelir şimdi

o sırada annem geldi hadi gidelim dedi. tamam dedim. leylayı bekledim bir süre. o gelince de kalktım ordan. hastaneye gidiyoruz annemlerle.