Yapmaya izinli. Ama soyle bir durum var: remzi hocanin veya baska da hic kimsenin bilmedigi bir sebepten herseyi her zaman soylemezler. Kafalarina estikleri sekilde hareket ederler. Remzi hoca musaitmis uyuyormus evdeymis okuldaymis dinlemezler. Bu yuzden de remzi hocanin hayati cehennem gibidir: her an her hangi bir yerden bir cinni cikip remzi hocaya birseyleri haber verip birseyler yapmasini isteyebilirler. Daha once soylemistim sufli olmayan cinler baska bir kiliga burunmezler, boyle bir hayat yasadigini dusunsene..

Ulan adamlar bir sebepten dolayi serbetli oluyorlardi sonra duruma gore el aliyorlardi ve hayatlari tamamen baskalarinin isinin pesinden kosmakla geciyordu. Bu sirada kansunun sormayi istemedigi soruyu ben sordum "bir kac ayda sanem nasil olmus da bu kadar guclenebilmisti?"
K bir holivud atasozu der ki "ruhunu seytana satmis.."

Artik sanemi tamamen kaybetmistik, sirf guclu olabilmek icin cinlerin kulu kolesi olmustu. Kansuya kendi istekleri ile ogrettikleri herseyi sanem onlardan talep etmisti ve istedigini almisti: cok buyuk bir bedel karsiliginda.

Karneleri aldiktan sonra ve bundan sonraki iki uc aylik sure boyunca yaptigimiz tek sey birseyler ogrenmekti bos zamanimiz yoktu. Cinler bize musallat olmaktan vazgecmis gbi gorunse de bi avanelerini pesimize takmisti. Sonradan ogrendik ki sanem bu okulu butun ogrencilere dar etmek icin mirc kanalinda toplayabildigi butun ogrencileri toplayip kandirabildiklerinin hepsini kandiriyormus. Ceylan hasbelkader bize nisbeten yakin biriydi ama bilmedigimiz kim bilir kimler vardi..

Remzi hoca da maalesef bu ise karisamiyordu, taa ki ikinci donemin ortasinda bizim (3. Kat koridorunda) kah kahkaha atan kah aglayan kah bagiran kah konusan bir sesi duyup bizim sinifin kapisina dadanana kadar..

Sanem yuzu gozu harap olmus guzelliginden ciksiliginden eser kalmamis bir sekilde sinifin kapisindan iceri girdi ve kansuyu gosterip
"Iste sunu diyordum bakin yanina kadar geldim sizin icin diyene kadar..