Okuldan eve doğru geliyodum. mahalleye girdim. baktım annem hemen mahalle girşinde eve doğru gidiyo. bende arkadan gizlice yanaşıp korkutayım dedim. arkadan yanaştım ellerimle gözlerini kapattım. kadın "noluyo ya" der demez anladım ki bu her zaman annemle karıştırdığım üstelik annemle kavgalı olan Fikriye teyze. o an ne yapacağımı şaşırdım. arkasını dönüp beni görse kıyameti koparıp rezil etcek. bende çaresiz gözlerini kapatmaya devam ettim. kadın "ya kimsin bıraksana" diye bağırıyo ben bir çare bulmaya çalışıyorum. kadın iyice "ya bıraksanaaaa" diye çığırırken "Fikriye teyze sus, allahını seviyosan sus" dediysemde dinlemedi. bende korktum kimse duymasın diye ağzını kapattım. baktım direniyo, arkasına dönmeye çabalıyo bende battık balık yan gider lan dedim Fikriye teyzenin boğazını kolumla sıktım, çelme takarak yere yatırıp kafasına taşla vurdum. gözlerini başörtüsü ile bağlayıp eve getirdim. artık yapmasamda yaptı derler düşüncesi ile hareket ederek Fikriye teyzeyi gibtim. daha sonra ortada tanık kalmasın dedim bunu halıya sardım kaldırıp çöpe attım.
şu an papua yeni gine sınırındayım. bundan sonra tövbeler olsun ki kimseye şaka yapmam.