Eşime sarıldım... Bu yaşadıkları geçecekti... Daha cenin halindeki bir çocuğa hangi zalim ne için büyü yapar anlamaya çalışıyordum...
Hoca evin etrafını okuyordu , yediğimiz yemeklerden su depomuza kadar her yeri okuyor okuduğu her duadan sonra sanki bir şerli varlığı öldürürmüş gibi çığlık sesleri , acı çekme sesleri geliyordu.
Bütün bunlar yapıldıktan sonra bizi evin içine soktu , kendisi konağın avlusuna çıktı.
"Dünne min şeh cinni , vel ha cinnia" diye bağırıyordu.
Bu kelimenin anlamı (Cinler cinniler , toplanın etrafıma)
O bu şekilde bağırdıkça bahçede adeta fırtına kopuyordu... Rüzgarın , bir esintinin var olduğunu hissediyorduk ama sadece hocanın kıyafetleri uçuşuyordu. Yanı başındaki ağacın yaprağı bile kıpırdamıyordu. Amaçları hocaydı.
Bütün bunlar olurken hoca ağır bir şekilde ayet-el kürsi okuyor , tepsiden bir şişeye döktüğü kanlı tuzlu suyu sağa sola fırlatıyordu...
Ve daha sonra evin içine girdi...
"Çok fazlalar... Belki bir aile soyu kabile burada... " dedi.
Füsun artık tepki vermiyor , sadece izliyordu.
"Ne yapacağız" diye sordum.
"Korkmayın eve giremezler , ama sakın ha pencereden onlara bakmayın. Sizi büyüleyebilir , sevdiklerinizin suretinde görülüp yanlarına çağırabilirler.." dedi.
Füsun hocaya dönüp
"Daha önce annem ve babam suretinde görüldüler... Salıncağın başındayken... " dedi.
Bunların hepsini o an öğreniyordum...
Hoca bize dönüp
"2 Yatsı geçirdikten sonra son kez çağırıcaz onları... Allah yardımcımız olsun."