Abimin iyice gözü dönmüş herşeyi yapabilecek duruma gelmişti. Beni korkutanda buydu. Ayrıca mesajların yani ekran görüntülerinin bittiğini sanması ona büyük bir cesaret sağlamış gibi gözüküyordu. Bana birşey yapmasından değil sevdiklerime birşey yapmasından korkuyordum. Akşama kadar stresli bir şekilde sürdü hayatım.En iyisi biraz dinleneyim dedim. Gittim kafayı vurup yattım. Sabah uyandığımda abim başımda dikiliyordu içten bir gülümseme ile ya da öyle görünmeye çalışıyordu ki ikinci ihtimal daha güçlüydü.Get right köpeğimizi gezdirebilir miyim? dedi "köpeğimiz" mi?ilk defa duymuştum ama köpeğe birşey yapacağını zannetmiyordum bu yuzden izin verdim. Gitti yarım saat sonra kapıyı kıracak şekilde çalmaya başladı...

iki rez alın panpalar az kaldı zaten.