Hoca camlardan birini yere düzlemesine koydu... Aynaya baktığında tavanı gösteriyordu. Diğer ayna ise tam karşısındaydı.Ona baktığında ise arkasını görüyordu.
Odayı aydınlatmak için mumlar kullanmıştı ve bu mumları aynanın üstüne koymuştu.
Elinde uzun uzun kağıtlar vardı...
"Kağıttaki yazılar arapça mı" diye sordum...
"Aramice... Bu dil yüzyıllar önce ortadan kaybolmuş ibranice dilinin bir türüdür... Hz.isa cinler ile bu dilde konuşmuştur." dedi.
Füsun odadan bembeyaz bir elbise giyip odaya geldi... Hocanın sağındaki mindere oturdu...
Hoca sağ eline tuz sol eline küçük dualar yazan kağıtları aldı... Önündeki suya katıp suyu parmağıyla karıştırmaya başladı.Ben sadece izliyordum.
Füsun'un daha önce böyle bir ritüele katıldığı belliydi.
Hoca ona talimat vermeden avcunun içine küçük bir kegib atması için elini hocaya uzattı.O da küçük bir kegib atıp bakır tepsideki suya Füsun'un kanını damlattı...
Ve dualar okumaya başladı...
Felak ve Nas duasını 3'er kere okuyup sağa ve sola selam verip "Mel hüm kureniyeş" diye bağırıyordu.
Bunu çok kere tekrar etti...
Sesli bir şekilde nas-felak okuyor ve sağa sola selam verirken "mel hüm küreniyeş" diye bağırıyordu.
Bunları yaparken mumun alevi iyice artmaya başlamış , mum ışığının parlaklığı iyiden iyiye artmış , oda adeta yanıyor gibi olmuştu.