Fuat Erdağ anlatmaya devam ediyor...

Profesör ile eve gelmiştik ama evde kimse yoktu... Kapıları pencereleri açmıştık çünkü içerisi havasızdı ve kötü bir koku vardı.
Profesör hoca ile yol boyu çok konuşmamıştık... Genç sayılacak yaştaydı... Ama birikimli ve tecrübeli birisi olduğu belliydi.
Biz evi incelerken Füsun'u yokuşu çıkarken gördüm. Direk yanına gidip nereden geldiğini sordum.
Bir sorun olmadığını , geceyi bakkal kadınla geçirdiğini söyledi.
En azından yalnız kalmamış olmasına sevinmiştim.
Profesör hoca ile Füsun zaten önceden tanışıklardır... Birbirlerine sarıldılar...
"Geçiçcek Füsun" dedi doktor...
Füsun da doktora dönüp "Lütfen... Artık geçsin." dedi.
Füsun'a daha önceki ses ile aynı sesi duyup duymadığını , bu sesin ona neler söylediğini soruyordu.
Füsun da hepsine cevap vermişti... Verdiği cevaplar hocayı biraz germişti. Yüzü asılmıştı.
Gece olmuş karanlık çökmüştü... Profesör hoca Füsunu ve beni yanına çağırdı... Belli başlı malzemeler istedi ve kağıda dualar yazmaya başladı...