Nihayet sabah olmuş , gün doğmuştu... Füsun berbat bir haldeydi...
Önce ne olduğunu o zaman için bilmediğimiz bir şeyin ona seslenip ormana kaçtığını görmüş , daha sonra da gaz lambasının sebep olduğu yangından dolayı ölüm tehlikesi geçirmişti.
Bir gece de 2 kez ölümden dönmüştü belki de.
"Daha iyi misin" diye sordum...
"Ne zaman gidicez burdan." dedi.
Füsun'un durumu git gide kötüye gittiği için bir şey diyemiyordum... Konuyu değiştirmek için
"Haplarını alıyor musun" diye sordum...
"Benim dün yaşadıklarımın hastalığımla ya da ilaçlarımla alakası yok Fuat... Dün ben bir CiN gördüm" dedi... Sesi ürkütücü geliyordu.
"Sen kendine bunu itiraf edebilir misin ? Korkarsın değil mi ?" dedi... "Evet ben dün gece bir cin gördüm... Tamamen görmedim belki ama ordaydı , bahçede kapımıza doğru dönüktü ve bir ata atlayıp gitti." dedi...
Ben şok olmuştum , gözlerim dolmuştu... Füsun belki de bunca zaman itiraf edemediğim şeyi yüzüme vurmuştu...
Ve at... Evet o at belki de Cemil Ağa'nın atı ile aynı kaderi paylaşacaktı.
Kabul ediyordum , bu köyde hiç de iyi olmayan şeyler dönüyordu
Kahvaltıdan sonra köy meydanına indim.