Füsun yavaş yavaş kendine gelmişti... Söylediği şeyin anldıbını sorduğumda bir şey demiyordu. Hiç bir şey söylemiyordu nefes nefeseydi...
Su getirdim , suyu içtikten sonra...
"Fuat... Fuat ben çok kötüyüm" diyip ağlamaya başladı...
"Ne oldu hayatım , ne olduğunu anlat" dedim..
"Bahçemizdeydi... Ata atlayıp gitti ama yine gelicek" diye ağlamaya devam etti... iyice sinirlenmiştim ve sağlıklı düşünemiyordum.
"Kim o kim ? Füsun söylesene kim o ?" diye bağırdım...
"Adını bilmiyorum... Ne olursun gidelim burdan... " dedi.
Füsun'un uyku ilacını alıp onu bir şekilde uyuttum ama bütün gece gözüme uyku girmemişti...
Artık kabul etmiştim , bu köyde bir şeyler vardı...
Gecenin bir vakti gaz lambası elimde kapıdan çıkıp muhtarın evine doğru yol aldım.Tam konağımızın kapısından çıkacakken vazgeçtim gitmekten.
Eşimi yalnız bırakmak istemiyordum.
Konağa geri döndüm ama bir sıkıntı vardı , elimdeki anahtar bir türlü kapıyı açmıyordu.