Fuat Erdağ anlatmaya devam ediyor

Füsun'a pencere önünde en az 20 kere seslenmiştim ve hiç birinde de ses vermemişti. Sanki hipnotize olmuş gibi dışarıya bakıyordu.
Sırtı bana dönüktü , yataktan kalkıp yanına doğru yaklaşmaya başladım.
Bir şeyler mırıldanıyordu... Belki yıllar geçti ama hiç unutmadım söylediği şeyi.
"Le mehhüme bil lükateyş" arka arkaya bunları mırıldanıyor , ben ona yaklaştıkça sesi daha da artıyordu.
Ve en son çığlık atarak pencereyi açıp atlamaya yeltendi... Zorlukla tutuyordum. Eşim çok güçlü ya da yapılı birisi değildi ama o an gerçekten çok güçlüydü... Bütün gücümle onu tutmaya çalıştım ve içeri çektim.