Öncelikle gözlerinizi kapatıp sesime odaklanın demek isterdim, ancak maalesef bu şuan mümkün değil.
Şizofreni olduğumu saklamadan konuya giriş yapmak istiyorum.
100 yıl içinde hepimizden geriye sadece kemik parçaları kalacakken neyin kafasını yaşıyoruz?
ortalama insan ömrünün 70-80 yıl olduğunu söylesem. ne için okuyoruz.
yaşamak sizce çok mu mantıklı bu şekilde?
size milyon dolarlar verebilsem bana okumak için harcadığım yaklagib 10-15 yılımı geri verebilir misiniz?
Hmm. somut şeyler ilgimi çekmiyor tam olarak.
hadi beni düşünelim. ne dersiniz?
bir bedende yaşayan 3 kişi gibiyim.
her an biri birşeyler söylüyor ve bunu önlemek imkansız.
tv izlerken bile anlamsız sorular dolasiyor kafamda. bi an boşlukta olma hissi.
susmak bilmeyen sadece sizin duyduğunuz şeylerden bahsediyorum.
her neyse, hatırladığınız bir çocukluk anınız vardır, düşünsenize belkide ağlardık "ben ne zaman büyüyeceğim!" diye.
baksana. kocaman adam olmuşsun.
zaman durmuyor ve anlamıyorsun hiçbirşeyi.
ve şuanki anılarınız...
gelecekteki düşüncelerinizde aklınıza gelecek şeyler. komik değil mi?
ve hayat bitiyor belkide sizin için.
tek hatırlayacağınız kocaman bir hiç olacakken. gerçekten biz neyin kafasını yaşıyoruz.???
not: gerçekten şizofreniyim.
yazdıklarımı anlayabilecek bir avuç insan var ve bunun farkındayım...